mugunes goz kirparken parlayan guzelligine, yuzundeki gullerin yuzumde solmasina istinaden doldu gozlerim. goz pinarlarim parlamiyordu bile, o kadar kendinle ilgiliydin ki grip oldugum icin tatsiz oldugumu zannettin.
bir zamanlar nefes alislarimi senin ritmine endekslemistim ben, degisen bir sey yok gerci, yureginden vazgecmem demek senden vazgectigim anlamina gelmiyor ki. ben seviyorum gozlerine dalmayi hala, buharlasan karlarin etkisiyle yuzunun titresmesini izlemeyi seviyorum, buz gibi sogukta gulusunle isinmayi seviyorum.
vazgecen ben degilim, hayat kirikliklarina bir yenisini daha ekledigin kucuk kiz vazgecti senden, vazgecerken buyudugunu farkedemedi, caninin bu kadar yanacagini bilemedi, iste tum hikaye bu.
eskiden seninle bir omur gecirmek gibi bir derdim yoktu, oysa simdi dostlugun altina siginarak istiyorum bunu senden. yarin bir gun gocup gittiginde en cok aglayanin olmaktan vazgectim, en cok aglayanina destek olmak icin bile kendimi veririm sana ben.bana yine dokunman oyle canimi acitacak ki...
hava karardi artik.usumeye basladim tekrar gecenin ayazinda.
gonlumdeki kandilin fitilini atesler misin tekrar?
yanacagimi bilsem de bunu istemekten alikoyamiyorum kendimi.
ben saatlerdir, gunlerdir, haftalardir, aylardir aglamak istiyorum.
gozyaslarimi icime akittigim icin sonuyor senin icin parlayan isigim.
aglayamiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder